Pentadbiran Awam ditakrifkan sebagai pelaksanaan dasar kerajaan atau dasar awam yang dirumuskan oleh cawangan eksekutif kerajaan.
Ia berkaitan dengan fungsi pentadbiran yang dijalankan oleh kerajaan dengan memberi tumpuan kepada penyediaan perkhidmatan kepada rakyat untuk kesejahteraan hidup yang baik dan selamat.
Pentadbiran Awam juga merupakan satu disiplin dan aktiviti yang merangkumi belanjawan, perancangan, penganjuran, pengawalan, pelaporan, pengarahan, kakitangan dan lain-lain.
Sebagai satu aktiviti, pentadbiran awam melibatkan hal-hal kesejahteraan hidup, layanan keselamatan sosial, hal-hal berkaitan pihak swasta dan sebagainya.
Secara ringkas, pentadbiran awam berfungsi dalam rangka kerja undang-undang berkaitan objektif kerajaan, kepentingan awam dan undang-undang.
Hubungan di antara badan-badan dalam doktrin pengasingan kuasa, iaitu eksekutif, perundangan dan kehakiman dilindungi dalam pentadbiran awam dan berfungsi dengan prinsip keseragaman, kawalan kewangan dan motif perkhidmatan.
Pentadbiran Awam memberi kesan kepada seluruh negara. Oleh itu, skopnya besar dan kompleks.
Manfaat utama Pentadbiran Awam adalah orang awam dan matlamatnya adalah untuk menampung keperluan orang awam dan pada masa yang sama mempromosikan kebaikan sosial.
Pentadbiran dijalankan berdasarkan perlembagaan negara, undang-undang dan peraturan bagi memastikan bahawa kerajaan tidak bertindak di luar undang-undang atau menyalahgunakan kuasanya.
Dalam pentadbiran awam, lazimnya, kerajaan bertanggungjawab kepada orang ramai. Di Negara-negara demokratik, iaitu aktiviti-aktiviti kerajaan terbuka dan diteliti, kerajaan akan bertanggungjawab sama ada melalui badan perundangan atau semakan kehakiman.
Jika dibandingkan di antara Pentadbiran Awam dengan Pentadbiran Swasta, perbezaan ketara adalah, Pentadbiran Awam merupakan satu proses politik.
Manakala Pentadbiran Swasta pula merupakan aktiviti perniagaan.
Pentadbiran Awam berlaku dalam persediaan kerajaan, sementara Pentadbiran Swasta beroperasi dalam struktur selain daripada persediaan kerajaan.
Pentadbiran Awam mengikuti pendekatan birokrasi, sementara Pentadbiran Swasta berjalan dengan pendekatan egalitarian.
Pengambilan keputusan dalam Pentadbiran Awam adalah majmuk. Pentadbiran Swasta sebaliknya mengambil kira keputusan monopoli.
Dari segi perolehan, pendapatan dalam Pentadbiran Awam dijana oleh cukai, yuran, duti, penalti dan lain-lain yang dibayar oleh orang awam.
Berbanding dengan Pentadbiran Swasta, pendapatan diperolehi daripada keuntungan melalui aktiviti-aktiviti operasi.
Pentadbiran Awam adalah berorientasikan kebajikan dan berfungsi dengan motif perkhidmatan. Manakala Pentadbiran Swasta pula berorientasikan keuntungan.
Walau bagaimanapun, Pentadbiran Awam dan Pentadbiran Swasta kedua-duanya memainkan peranan penting dalam menyumbang kepada pembangunan masyarakat dalam pelbagai cara.
Namun, pengukuran prestasi, kemajuan serta hasilnya boleh dilakukan dengan kaedah yang berbeza-beza.
